Крыху развагаў пра пэнсыі

Масавыя пратэсты ў Францыі супраць падвышэньня пэнсыйнага веку з 60 да 62 год навялі на пэўныя развагі на гэтую тэму (хоць пра сваю пэнсыю я пакуль ня думаю:). Перш за ўсё, адразу адзначу слушнасьць крокаў ураду Сарказі. Старэньне нацыяў у Эўропе – ужо даўна заўважаная тэндэнцыя. І 62 гады – далёка не найвысокі паказчык у Старым Сьвеце. Таму, пры ўсё павазе да сацыяльных правоў шэраговых французаў, думаю, што іншага выйсьця зараз французкі ўрад ня мае. Да таго ж, сярэлняя працягласьць жыцьця французаў за апошнія дзесяцігодзьдзі істотна вырасла.

А вось Беларусі ў гэтым сэнсе пахваліцца няма чым. Сярэдняя працягласьць жыцьця ў нас даволі невысокая ў параўнаньні з заходнеэўрапейскімі краінамі. А павелічэньне пэнсыйнага веку – справа часу. Часу, натуральна, пасьлявыбарчага. Адпаведна, пры захаваньні існых тэндэнцыяў у эканоміцы і дэмаграфіі праз пэўны чам пэнсыйнае забесьпячэньне можа стаць раскошай, якой змогуць насалодзіцца нямногія. І як бы цынічна гэта не прагучала, але, на мой погляд, такі вынік будзе справядлівай адплатай цяперашняму пакаленьню за абыякавасьць да ўсяго, што адбываецца ў краіне, і за банальнае няўменьне адстойваць свае правы.

Абмеркаваньне праблемаў пэнсыйнага забесьпячэньня вельмі часта зводзіцца да пытаньня пераходу ад разьмеркавальнай да назапашвальнай пэнсійнай сыстэмы, а таксама пытаньняў дэмаграфіі. Зразумела, што менавіта гэтыя чыньнікі – найбольш істотныя. Аднак мне хацелася б зьвярнуць увагу на другасны чыньнік, які аднак, дааволі істотна ўплывае на пэнсійнае забесьпячэньне ў нашай краіне. Гэты чыньнік – колькасьць вайскоўцаў і супрацоўнікаў унутраных органаў.

Дастаткова прыгадаць вядомы прыклад пра колькасную роўнасьць супрацоўнікаў МУС у Беларусі і Польшчы. Усім вядома, што супрацоўнікі міліцыі ды вайскоўцы могуць выходзіць на пэнсію ўжо ва ўзосьце 45 год. Такім чынам, скарачэньне колькасьці вайскоўцаў і міліцыянтаў станоўча адаб’ецца на сыстэме пэнсійнага забесьпячэньня нашай краіны, бо:

1. Меньшая колькасьць асобаў будзе выходзіць на пэнсыю ў раньнім веку. То бок, гэтыя людзі яшчэ на працягу 15 год будуць, умоўна кажучы, працаваць на іншых замест таго, каб іншыя працавалі на іх.
2. Значная доля з гэтай катэгорыі грамадзянаў будзе занятая ў рэальным сэктары эканомікі краіны, што асабліва істотна ва ўмовах сёньняшняй разьмеркавальнай пэнсыйнай сыстэмы.

Думаю, мала хто з сёньняшніх пэнсыянэраў задумваўся над тым, што нізкі пемар іхных пэнсіяў зьвязаны ў тым ліку і зь неадэкватна раздзьмутым апаратам праваахоўных органаў.